agonia romana v3 |
Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission | Contact | ÃŽnscrie-te | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
![]()
agonia ![]()
■ cerneală invizibilă ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contact |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2008-03-16 | [Acest text ar trebui citit în espanol] |
HAN SIDO TREINTA AÑOS.
Han sido treinta años que has vivido y que parecen pocos, lentamente, has visto pasar el tiempo en tu silencio y al llegar a tu lado, quedamente, te has ido apartando de él, para no verlo. Hoy ya son treinta y uno. Esta mañana me levanté temprano para verte, para pensar en cómo celebrarla y en estos seis años juntos, casi siete recordar unidos antiguas jornadas. Ya no es adolescente tu vida. Ya es madura. Vives la juventud de los rescoldos pero la juventud madura es tierna, es dócil, responsable, viva, entera, disfruta más de conocerlo todo porque ahora todo mucho más lo piensa. Fue poco el tiempo que nos tomamos juntos. Nos dieron mucha prisa en nuestro entorno. Nos conocimos y lo dejaste todo, viniste hacia mà casa en un suspiro y en un suspiro, boda, trabajo e hijo. En dos años nos lo dijimos todo. ¿Fue todo? No, no lo fue. Fue ese comienzo que en todas las uniones es inmaduro que hacen las pasiones más fogosas que hacen olvidar los tiempos duros. Que no nos conocimos lo acordado y que hizo salir otras personas distintas a las que se miraron aquel dÃa que unieron sus manos. No sé por qué corrimos. Por los otros, por guardar apariencias no existentes porque el nuestro fue amor tranquilo y puro nacido en letras de charla y de impulsos eléctricos, de módem y de cables. Nació el pequeño al año de casarnos, tampoco tuvimos tiempo de vivirlo. Corren los minutos en carreras locas de agujas y saetas, de trabajos y casa, de limpiezas, pañales, sin dormir, con desgana. En esto vino ella. Yo no quise saberlo. Yo quise que pasara todo sin conocerlo. Pensé que era una crisis en esos cinco años y que se pasarÃa como tantos enfados. Pero tú te empeñaste en vivirla ante mà y yo me volvà loca aunque sin frenesÃ. Ahora, en parte, da igual. Hoy es tu cumpleaños. Hoy estás junto a mÃ. Unimos nuestros brazos. Vivimos junto al niño estos momentos fieles de familia feliz, aunque no sé si sientes que ya no somos los mismos, que ahora ya ha cambiado el modo de pensar, de actuar y de amarnos. Esta mañana tu hijo contento ha despertado a su padre cantándole el feliz cumpleaños. Hoy quiero regalarte conocerme algo más y quiero que se abra un poco esta distancia que nos hundió en tristeza . Falló la confianza. No puedo darte todo. No sé aún qué esperar. Sólo quiero que sepas que te miro y te siento y quiero descubrir en tà aún algo más ya no de lo perdido, si no el espÃritu nuevo que estos treinta y un años que cumples este dÃa me dan un hombre nuevo, distinto al que querÃa y al que quiero coger, de nuevo de la mano y pasear por la playa cuando haya contrabando.
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. | ![]() | |||||||
![]() |
Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate