agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | ÃŽnscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Românesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaÅŸi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 2003 .



Desbloqueo1
personale [ ]
Limpieza de escoria

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [Pernelle ]

2008-01-25  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 



No.
Ya no. Ya se acabó.
Vosotros creéis que habéis conseguido lo que queríais.
No.
Vosotros habéis perdido.
Yo también. Por supuesto. He perdido hasta mi dignidad. Pero ya hacía tiempo que estaba perdida. Lo único que he hecho ha sido enfangarme un poco más de lo que estaba.

Pero yo seguiré subiendo. Por que, habiéndome acostumbrado a vivir en mi fango, habiéndolo estudiando, habiéndome hecho a él, puedo conocer a mi enemigo y salir de sus brazos, abandonarlo, descuidarlo y vencerlo. Porque he caído unas cuantas veces y he vuelto a salir otras tantas. Y sé que tendré más vias de escape, tantas como veces caiga. Y eso me hará más fuerte.

Pero a vosotros no. No estáis acostumbrados al fango, al dolor, al frío, a la soledad, a la depresión continua, al desprecio continuo, al malestar eterno, a la continua subordinación, al eterno olvido. Y os creéis que habéis triunfado porque me habéis sometido. Porque habéis intentado enjaularme como a un ratón, habéis intentado maltratarme como a un perro, me habéis amenazado, insultado… habéis incluso amenazado mi estabilidad familiar, me habéis amenazado a través de los siglos, de los años. Me habéis maldecido, me habéis pretendido condenar.

Y he caído en vuestro juego inútil de amenazas y de insultos. Pero yo sé pedir perdón y sé reformarme y sé levantarme y volverme a someter. Vosotros no.

Y ahora que creéis que me tenéis quieta, en mi lugar, donde queríais vosotros. No.

Ahora me he ido. Ahora, vuestro bienestar se irá convirtiendo en frío. Vuestra quietud y relajación se convertirá en ausencia. Porque en alguna ocasión requeriréis de aquello que os di.

Y no estaré.

Y aún así gracias por mostrarme que la gran masa del mundo es como vosotros y que es lo único que puedo esperar. Indolencia, desprecio, amenazas, insultos, egoísmo. Pero como la tierra equilibra, la vida equilibra, la naturaleza equilibra… también encontraré pequeñas flores, ojos celestiales, brillos de la tierra que me enseñarán que no todo está perdido.

.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!