agonia romana v3 |
Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission | Contact | ÃŽnscrie-te | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
![]()
agonia ![]()
■ poem felin ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contact |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2008-01-07 | [Acest text ar trebui citit în espanol] |
Fiel a tu amor que nunca tuve, desangro mis súplicas en la bañera atroz de tu olvido.
Brota, de mis arterias desgarradas, el efÃmero sueño de tus caricias. Duele la herida tenaz y precisa. Te dejo el rojo sangre de mis besos desperdiciado en la cama, en el suelo, en la ducha. Te dejo mis huesos desamparados inertemente muertos. Amé a un ser inconcluso, áspero, arrogante y esbelto entregándole la fragilidad que siempre tuve. Clausuré puertas, precipicios y amaneceres. Mis ojos se acostumbraron al hastÃo oscuro de un encierro sin candados ni cadenas. Perdà entre penumbras el frescor del viento en mi rostro y aún asà me transformé en invierno. Fui simple equÃvoco, fui delgado suspiro, atónito destierro. Aún asÃ, te amé desde mis peripecias. Las paredes transpiran eterna humedad. Soy parte de un mobiliario que nadie reclama. Soy desierto que nadie recuerda. Soy martillo que nadie aprieta. Fiel a tu amor que nunca tuve, porque quizás, no presentiste mi estirpe, hoy tomo la navaja y desangro mi última súplica en la bañera perenne de tu olvido. Gustavo Tisocco
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. | ![]() | |||||||
![]() |
Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate